Annesiz, babasız, kalan 6 kardeş yardım bekliyor

Hakkari'nin Şemdinli ilçesinde 5 yıldır babaları cezaevinde, anneleri ise firarda olan 6 kardeş, henüz inşaat halinde olan derme çatma evlerinde yaşama tutunmaya çalışıyor. Babaanneleri tarafından günlük ihtiyaçları karşılanan çocuklar, kendilerine uzanacak yardım eli bekliyor.

Şemdinli ilçesine yaklaşık 20 kilometre uzaklıkta bulunan Günyazı köyüne bağlı Koçbaşı (Bireşarê)  Mezrası'nda yaşayan Mesut ve Zozan Sever çifti uyuşturucu kaçakçılığı suçundan 5 yıl önce cezaevine girdi. Sever çiftinin arkada kalan 5 çocuğuna babaanneleri sahip çıktı. Altıncı çocuğunu ise cezaevinde dünyaya getiren Zozan Sever 2 yıl sonra açık cezaevine alındı. Anne Sever, bir süre sonra da çocuklarını görebilmesi için izinli olarak evine gönderildi. Koçbaşı mezrasındaki evine gelen anne Sever, çocuklarının yanında bir süre kaldıktan sonra izinli çıktığı açık cezaevine dönmek yerine firar etti. İnşaat halindeki derme çatma evlerinde en büyüğü 13, en küçüğü 5 yaşında olan 6 çocuk, zor günler yaşamaya başladı.  

İnşaat halinde olan, derme çatma tek gözlü ve hiçbir mutfak eşyası bulunmayan evde yaşam savaşı veren çocukların günlük ihtiyaçları, annenin firar etmesinden sonra bir kez daha hasta olan babaanneleri Zeliha Sever tarafından karşılanmaya başlandı. Evin koridorunu mutfak olarak kullanan çocuklar zor şartlar altında yaşamlarını sürdürüyor. Çamaşır makinası da bulunmayan evde çamaşırlar evin en büyük kızı 13 yaşındaki Hasret ya da babaanneleri tarafından elde yıkanıyor.

HİÇBİR ŞEYİMİZ YOK

Hasret evin bütün yükünü küçük yaşında omuzlamış durumda. 4 kardeşini zorlu kış şartlarına rağmen okul servisine bindiren Hasret, kardeşlerinin bazen okula aç gittiğini söyledi. Kaldıkları evin penceresinin bile bulunmadığını belirten Hasret, "Evimizin doğru düzgün penceresi bile yok. Hiçbir şeyimiz yok. Benim ninem veya ben çamaşırları ellerimizle yıkıyoruz. Kardeşlerim üşümesin diye sobayı yakmaya çalışıyorum. Penceresiz, kapısız kalmışız yardım istiyoruz" dedi.

Çocukların babaannesi Zeliha Sever ise 5 yıldır her gün onlara bakmaya çalıştığını söyledi. Hasta olduğunu anlatan babaanne Sever, "Halimizi görüyorsunuz bu çocuklara yazık. Evde ne ocak var, ne mutfak. Sobanın üstünde çocuklara yemek yapıyorum. Evin doğru düzgün kapı penceresi bile yok. Kışın bu zor günlerinde çamaşırları yıkayıp, ertesi güne kurutmaya çalışıyoruz. Çocukların gıda, elbise, yakacak ihtiyaçları var. Bu ev biraz yaşanabilir hale gelirse torunlarım yüzü biraz gülecek. Kim elinden ne geliyorsa yapsa duacı olacağım" dedi.

Azer DEMİR – Halit YİĞİT / ŞEMDİNLİ HABER